Categorie: Leesvoer
[Zielencarwash] Land van leven
In indigo, de zesde en voorlaatste laag van het systeem, staat samenwerken met gelijkgestemden centraal.
[Zielencarwash] Randje roekeloos
Een schrijfsel over blauw, de laag van de zelfrealisatie.
[Zielencarwash] Durf te spelen met je gouden randjes
Wie me leest, weet dat ik deelneem aan de Zielencarwash, een jaartraject van With Live, gericht op zelfinzicht. Vorige maand stond in teken van groen, de laag waar transformatie kiemt.
[Zielencarwash] De deugenieterij waarmee ik mensen besmet
Na de rode en de oranje laag, was het afgelopen maand tijd voor geel, de laag die draait rond eigenwaarde.
[Zielencarwash] Over schuld en gevoel
Na rood, stond de voorbije maand in teken van oranje, de laag waarin je uitgenodigd wordt om je eigen positie binnen relaties en vriendschappen te gaan onderzoeken. In oranje draait alles rond de ‘lijm’ die ons sociaal weefsel samenhoudt. Naast liefde, zorgzaamheid en respect behoren ook verwachtingen, aanpassingsdrang en schuldgevoelens tot de ingrediënten van deze kleefstof. De kunst zit erin de juiste verhoudingen te vinden en – wanneer dat niet lukt – de schoonheid te durven zien in je misbaksels.
[Zielencarwash] Ik ben/heb genoeg
De voorbije maand ben ik als deelnemer van de Zielencarwash ondergedompeld in rood, de laag van het (over)leven. Kan ik voorzien in mijn basisbehoeften? Voel ik me veilig? Heb ik grip op mijn realiteit? Heel bewust stond ik stil bij schaarste.
[Inzicht] In dialoog met mijn zelven
Recent heb ik bij Dette van Golven Maken mogen proeven van 'Voice Dialogue'. Ik probeer het even in eigen woorden te omschrijven: Je gaat in dialoog met verschillende stemmen in jezelf rond een - op dat moment - aanwezig thema. Eén per één geef je de verschillende 'zelven' die gehoord willen worden een plaats in de ruimte. Een plek die past bij de energie van die 'subpersoon'. Je zakt ook echt in de emotie en gaat van daaruit in gesprek met de begeleider over het gekozen vraagstuk. De verschillende 'ikken' krijgen de vrijheid om dingen te benoemen die vaak verdrongen worden of verstopt achter je zo vertrouwde copingmechanismen. Confronterend, maar leerrijk!
[In gesprek] met Dirk de Wachter over (samen)leven in de lastigheid
Een tijdje geleden beleefde ik een lezing van psychiater Dirk De Wachter in heel intieme kring. Zijn betoog over ‘een beetje ongelukkig zijn’ wist me zo te raken, dat ik mijn kans moest grijpen om met hem in dialoog te gaan. Zijn visie op onze wereld is er een die (h)erkenning en troost kan bieden aan iedereen die (on)zichtbaar ziek is of zorg draagt voor mensen met pijn en verdriet.
[WonderSchrijverij] 'k heb zin in kwetsbare kracht
Bezielde boekprojecten die je doen groeien als schrijfster én als mens, dat zijn 'Kwetsbaar Krachtig' en '#Khebzin' van de WonderSchrijverij. Ik kreeg de eer om aan elk van deze boeken een intieme bijdrage te leveren.
[Column] Wat als onbegrip minder pijn zou doen?
Stel je voor dat je altijd de juiste dosis begrip zou krijgen. Geen betutteling of medelijden, geen ongeloof en geen vastgeroeste vooroordelen. “Droom verder”, hoor ik je denken. Graag, want het is een mooi droomdoel: onbegrip stap voor stap de wereld uithelpen door kwetsbaarheid meer kansen te geven. Help je mee?